Këngët e Dasmës përmetare

Këngët e dasmës janë nga më të shumtat e më të arrirat për nga niveli artistic I këngëve popullore të rrethit të Përmetit. Me termin këngë dasme kemi parasysh vetëm ato që lidhen me rite të Caktuara rituale të ceremonialit të dasmës (këtu mund të futen edhe këngë historike, balada).Këngët për shpalljen e fejesës( të tilla si p.sh “-Ku e hodhe shigjetën-o/ O djalë, të keqen-o?/ -Në mes të Përmetit-o!”). Pohimi se këngët e dasmës lidhen me moment të caktuara të ritualit, nuk përjashton faktin se në qendër është figura e nuses dhe më pak për dhëndrin.

Krijuesit dhe bartesit e kenges permetare

Kënga folklorike në rrethin e Përmetit këndohet në fshat e në qytet. Kënga në fshat, me përjashtim të shatrave të krahinës së Malëshovës, këndohej në mënyrën polifonike toske, ndërsa kënga qytetare ka si karakteristikë të vetën shoqërimin me orkestrinë popullore të këngëve që këndohen edhe këtu sipas mënyrës polifonike toske.
Kënga popullore përmetare karakterizohet në përgjithësi nga pasqyrimi në plan lirik I botës së brendshme shpirtërore, I ndjenjave e I mendimeve që e kanë tërhequr,shqetësuar, gëzuar, bashkëshoqëruar përmetarin në ditët e tij “të mira” e “të këqija”. Lirizmi I hollë, I butë, I ndjeshëm, tërheqës, I ëmbël, melodioz përbën tiparin kryesor të këngës popullore përmetare. Në varësi dhe të llojit folkloristic, ky lirizëm vjen herë me tone të ngrohta, të njoma, të ëmbla, të freskëta, e herë me tone të dhimbshm, të drithëruara, të përmallshme, që të rrëmbejnë e të fusin në nivelet e sublimes, të së vecantës.Tekstet e ndiera shprehëse e mjaft poetike, të mbushura me figuracione të holla e shumë të gjetura, shprehëse dhe mbështetëse të këtij shpirti lirik, me meloditë plot muzikalitet, sjellin qartë natyrën, botën e ndjeshme të përmetarit.